سیلور شارک - Silver Shark

نام : سیلورشارک یا بلاشارک

دلیل نامگذاری : شبیه بودن آن به کوسه ها ( همین ویژگی سبب جذاب و همه پسند شدن آن شده است . )

اندازه : تا 35 سانتیمتر رشد می کند .

همزیستی : سازگار با تمام ماهی ها

جایگیری : میانه و پایین آکواریوم

تغذیه : همه چیز خوار

خصوصیات فیزیکو شیمیایی : دما  27 - 24 درجه سانتی گراد  -  PH = 6-8

زیستگاه اصلی : جنوب شرقی آسیا ( تایلند ، اندونزی و مالزی )

رفتار : یک ماهی اجتماعی بوده که به هیچ یک از ماهی ها آسیبی نمی رساند .

تشخیص جنسیت :

هیچ نشانه ی خاصی برای تشخیص جنسیت آنها وجود ندارد ، فقط می توان به بزرگتر بودن ماده از نر اشاره کرد که در همه ی موارد درست نیست .

نحوه ی تکثیر : سیلور شارک را نمی توان در آکواریوم تکثیر کرد و به دریاچه نیاز دارد که به طور طبیعی در آن تولید مثل کند .

 سیلور شارک یک ماهی مناسب برای تمام سلیقه ها به شمار می رود .

دارای رنگهای جذابی بوده که به شرح زیر است :

دارای باله و دم سفید یا طلایی و بدنی کشیده و خاکستری  بوده که سبب ابهت بخشیدن به آن شده است .


دلیل دیگر ابهت آنها بزرگ شدنشان است که تا 35 سانتی متر هم دیده شده است .

ماهی بسیار صلح جو و اجتماعی بوده که با ماهی های کوچکتر از خود هم به راحتی قابل نگهداری در آکواریوم می باشد .ویژگی جالب آن ها در آوردن صدا به هنگام غذا خوردن است که سبب شهرت آنان شده است .


شارکها فضای بیشتری را برای شنا ترجیح می دهند ، هم چنین می توان برای دکوراسیون آکواریوم از گیاهان و چوب استفاده کرد .

تغذیه آنان بیش تر از کف آکواریوم و باقیمانده ی غذا می باشد و در هنگام غذا خوردن برای هیچ یک از ماهی ها مزاحمت ایجاد نمی کند .

برای نشاط بخشیدن به آنها می توان از میگوی آب شور ( آرتمیا ) استفاده کرد هم چنین آن ها عاشق تغذیه از لارو پشه و گیاهان خوراکی هستند .

لوچ دلقک

نام علمی ماهی : Botia macracantha
نام عمومی ماهی : لوچ دلقک
خانواده : Cobitidae
خاستگاه : سامارتا , بارنیو و Indonesia
PH : 7 ( تقریبا خنثی )
دما : 26-30 درجه سانتیگراد
غذا : همه چیز خوار : غذای زنده, دل گاو, غذای فریزی و خزه دریایی
اندازه تانک مورد نیاز : 80 گالن
سطح شنا : معمولا در کف آب
رفتار و نوع تولید مثل :
این ماهی بسیار خجالتی است و جزو ماهیان شب زیست است .تخته سنگها و غارها و لوله های پلاستیکی محیط بسیار خوبی برای مخفی شده لوچ است . اما سرانجام لوچ شما یاد می گیرد که از مخفیگاه خود بیرون بیاید .
این ماهی بندرت در اسارت تکثیر شده است . ماهی ماده نسبت به نر لاغر تر است و همینطور ماهی نر باله انتهایش بزرگتر است .

در زیر هر دو چشم زائده ای تیغ مانند موجود است که هنگام در گیری از آن استفاده می کند . و جزو ماهیانی است که به پهلو می شود و این رفتار را نباید ناشی از بیماری دانست . دارای لبهای ضخیم و 3 تا 6 سبیلک حسی . اندازه در طبیعت تا 30 سانتی متر هم می رسد اما در آکواریوم به این اندازه رشد نمی کند . پیشنهاد می کنند که هنگام خرید یک عدد نخرید از 3 تا شروع کنید.

از خانواده این گونه می توان از لوچ نیم نوار ، لوچ راه راه ، لوچ هوا شناس ، و لوچ خار دار را نام برد .
دشواری نگهداری: گروه 2


رفتار و نوع تولید مثل
: تخم گذار، برای پرورش توأم در آکواریومهای گیاهدار مناسب است هنگامی که به صورت گروهی شنا میکنند زیبایی خاصی به آکواریوم میبخشند این ماهی در زیر سنگها و گیاهان به جاهای خاصی


برای پنهان شدن نیازمند است. به علت عدم تکثیر در داخل کشور جزو گروههای وارداتی است.

رنگی ترین و معروف ترین ماهی از خانواده ی لوچ ها ، لوچ دلقک است که طول آن متوسط و پهنایش کم است . محل اصلی زیست آن" سوماترا" و "بورنئو " می باشد . دارای پشتی قوسدار و شکمی صاف می باشد . سرش نسبتاً بزرگ و دهانش رو به پائین است که دارای 4 جفت سبیل کوچک و لب های ضخیمی است . بطور کلی رنگ آنها نارنجی روشن است وپهلویش بوسیله ی سه خط عریض سیاهرنگ پوشیده شده است . اولین خط از بالای جمجمه شروع شده و با عبور از روی چشم ها به بخش انتهایی دهان می رسد و دومین خط از جلوی باله ی پشتی شروع می شود و تا شکم ادامه می یابد و بالاخره سومی که بخش زیادی از قسمت انتهایی ماهی را پوشش می دهد از باله ی پشتی شروع و تا باله ی مخرجی ادامه می یابد . باله های پشتی و مخرجی دارای رنگ سیاه مخلوط با زرد هستند .
لوچ دلقک بر خلاف سایر لوچ ها خجالتی نیست . تا حدی فعال در طول روز که به آسانی میتوانند در تانک های عمومی نگهداری شوند . بسیار مناسب است که آنها حداقل بصورت جفت یا گروهی خریداری و نگهداری شوند زیرا در حالتی که بصورت گروهی نگهداری شوند ، شاداب تر و خوشحال تر هستند . یکی از عادت های غیر معمولی آنها نحوه ی استراحت کردن آنها در کف آکواریم است که به بغل خود می خوابند و در حالتی که آکواریم دار به تازگی شروع به نگهداری آن کرده باشد ممکن است بترسد ، ولی بعد از مدتی تبدیل یک رفتار عادی برای او خواهد شد .
تانک این ماهی باید دارای بستری نرم باشد تا به آنها این اجازه را بدهد که به راحتی و بدون آسیب دیدن به جستجوی غذا در کف بپردازند.

لوچ های دلقک می توانند گستره وسیعی از غذاها را که شامل =آرتیمیا - کرم خونی- حلزونها و انواع غذاهای حاضری می باشد را بخورند به همین دلیل است که برای جلوگیری از تولید حلزون و مقابله با آنها در اکواریوم می توان از این ماهی ها استفاده کرد. سنگها و لوازم آکواریوم باید به گونه ای چیده شوند که سرپناه و مخفی گاه مناسبی برای آنها به وجود آید. بیشتر آنها خانه هایی را ترجیح می دهند که تا حدی از اندازه خودشان بزرگتر باشد .آب آنها باید نرم و تا اندازه ای اسیدی باشد و هر چند وقت یک بار تعویض شود. لوچ دلقک برای سالهای زیادی (بیشتر از 20 سال ) درآکواریوم زندگی می کند و لی رشد آنها در آکواریوم بسیا ر آهسته است که به ندرت در آکواریوم های معمولی به سایز طبیعی خود (30 cm) می رسد .دمای مناسب برای این ماهی 30-24 درجه سانتی گراد می باشد. تاکنون در محیط های کوچک تکثیر نشده اند ولی در طبیعت در رودخانه هایی که دارای جریان سریع آب هستند در اوایل فصل باران تولید مثل می کند نیز در مزارع پرورش ماهی به وسیله هورمونها تکثیر می شوند. مسئله مهمی که در ارتباط با آنها باید بدانید این است که نسبت به تغییرات شیمیایی آب حساس هستند و در اثر این تغییرات نقطه های سفید رنگی در آنها ایجاد می شود که گسترش یافته و بزرگتر می شود همچنین در حمل و نقل آنها نیز بسیار دقت نمائید زیرا استخوانهایی که در زیر چشم آنها وجود دارد ممکن است پاکتهای نایلونی شما را سوراخ کند .

آنجل مونو

 یکی دیگر از ماهیان خارق العاده ای که در آکواریوم نگهداری می شود آنجل سنگاپوری یا آنجل مونو است.قبل از هر چیز باید گفته شود که اغلب در ایران این ماهی را با نام آنجل منو می شناسند ولی با توجه به نام آن مونوصحیح تر می باشد.این گونه در دسته بندی ماهیان آب نیمه شور و یا شور قرار می گیرد ولی باید خاطر نشان کرد که به خاطر زندگی این ماهی در اقیانوس ها و مسافرت در طول رودخانه ها می تواند به راحتی در آب شیرین نیز نگهداری شود.

با تمام این گفته ها ماهی پس از اینکه به اندازه ی دو ونیم سانتی متری رسیدند می توانند به راحتی در آب شیرین نگهداری و حتی تکثیر شوند آنجل مونو ها بسیار اجتماعی بوده و باید به صورت دسته های چهار یا پنج تایی نگهداری شوند؛ اگر یک یا دو عدد از آنها را بصورت انفرادی نگهداری کنید بعد از مدت اندکی خواهند مرد. از قابلیت انطباق بسیار بالایی برخوردارند و می توانند با اکثر شرایط آب سازگار شوند ولی به شدت توصیه می شود که در آب سنگین نگهداری شوندزیرا آب سبک برای آنها زیان آور است.pH مناسب برای آنها 7.7-9است .دمای تانک این ماهی باید حدود 22-26 درجه باشد.برای تغذیه آنها می توان از انواع غذا ها استفاده کرد ولی برای ماهی های در حال رشد بهترین غذا آرتمیا می باشد.در غذا دادن به آنها هرگز اصراف نکنید زیرا ممکن است پس از مدتی به بیماری هایی چون بواسیر مبتلا شوند.تکثیر آنها تقریبا مشکل است و از آن مشکل تر بزرگ کردن بچه ماهی هاست.حداکثر بزرگی که آنها می توانند داشته باشند 30 سانتی متر است ولی این اندازه بسیار نادر است و اغلب از 10 سانتی متر تجاوز نمی کنند.

 برای آماده کردن شرایط تخمریزی این ماهی اولین کاری که می کنیم افزایش میزان شوری آب است تا حدی که شوری آن به اندازه ی شوری آب دریا باشد.البته این کار طی چندین روز و به صورت تدریجی انجام می شود.برای بالا بردن شوری باید از نمک دریایی که در آکواریوم فروشی ها یافت می شود استفاده کرد.ماهی ها را برای مدت چند هفته در این شرایط نگهداری می کنیم.بعد از این مدت هر روز مقداری از آب شور آکواریوم را خالی کرده و آب شیرین را جایگزین آن می کنیم.بدین ترتیب هر روز از شوری آب کاهش می یابد.ماهی ها پس از چند روز احتمالا تخم ریزی خواهند نمود.
علت انجام این کار:این ماهی قبل از تخمریزی در اقیانوس زندگی می کند که شوری آن نسبتا زیاد است به همین خاطر در مرحله اول به صورت تدریجی به شوری آب اضافه می کنیم تا با شرایط آب اقیانوس یکسان شود.این ماهی در طول رودخانه ها برای تخمریزی مسافرت می کند که با دور شدن از اقیانوسها از شوری آب کاسته می شود.به همین خاطر از شوری آب در مرحله ی دوم کم می کنیم.بعد از تخمریزی بچه ماهی ها پس از چند روز به طرف اقیانوس حرکت می کنند که دوباره به شوری آب اضافه می شود.

قبل از تخمریزی ماهی ها به صورت دایره ای در امتداد یک دایره به شعاع 20 سانتیمتر حرکت می کنند.در ادامه ی این حرکت ماده ها چندین تخم رها می کند که توسط نرها بارور می شوند.تخم ها به قدری کوچک هستند که با چشم به سختی دیده می شوند.هر ماهی می تواند تا حدود 20000 تخم بگذارد.با تمام این اوصاف بزرگ کردن بچه ها بسیار مشکل و تقریبا غیر ممکن است.برای تغذیه بچه ها حتی بچه آرتمیا ها هم بسیار درشت هستند و باید از پلانکتون های تازه و ریز استفاده کرد.

ماکرو

1.ماکرو زرد 1 :در ایران به ماکرو زرد و بارش زرد معروف میباشد و اسم اصلی لابیدوکرومیسم زرد و سیکلید الکتریک یلو لب میباشد
نام علمی:Labidochromis caeruleus
اندازه:10_12 cm
نر و ماده تقریبا 1 شکل میباشند فقط ماهی نر کمی تهاجمی تر و دارای رنگ پر رنگتر و حاشیه باله های سیاه تر میباشد
و انکوباسیون((دوره نگاهداری تخم ها تا تبدیل به بچه ماهیان شدن)) دهانی دارند
رژیم غذایی :همه چیز خوار






2.ماکرو زرد_آبی 2:اسم اصلی آن سیکلید زبرا قرمز میباشد
نام علمی:Metriaclima estherae
به اندازه 10_13 cm میرسد
گونه طبیعی ماهی نر آبی بوده و ماهی ماده معمولا نارنجی رنگ میباشد که امروزه نر و ماده معمولا نارنجی میباشند

انکوباسیون دهانی دارند





3.ماکرو سفید:به نام ماکروی سفید در ایران معروفست و نام اصلی آن آلبیانو سیکلید میباشد

نام علمی:Pseudotropheus
به اندازه 10_13 cm میرسد
ماهی نر ماده تقریبا 1 شکل میباشند

انکوباسیون دهانی دارند






4.ماکرو آبی خط دار :در ایران به بارش آبی نیز معرف میباشد اسم اصلی آن پایندانی یا سیکلید آبی پودری میباشد
نام علمی:Pseudotropheus socolofi
اندازه:تا 10 cm

دارای رژیم غذایی گیاهخوار میباشد

نرها دارای بیضوی های بزرگتری بر روی باله های مخرجی خود نسبت به ماده ها میباشند و باله مخرجی بلندتری دارند
انکوباسیون دهانی دارند






5.ماکروی زرد 1:این ماهی در ایران کمی کمیاب میباشد و اسم اصلی آن سیکید دکی یا دکتر سیکلید میباشد
نام علمی:Pseudotropheus daktari

اندازه:تا 10 cm

دارای رژیم غذایی همه چیزخوار میباشند

نرها نسبت به ماده ها دارای رنگ روشنتر و رنگ ماد ها کمرنگتر و به گاهی به قهوه ای کمرنگ میزند
انکوباسیون دهانی دارند






6.دیمیدیو کرومیسم:این ماهی در ایران به اسم موازامبیک معروفست کمی کمیاب است
نام علمیimidiochromis compressiceps
اندازه: تا 24 cm

دارای رژیم غذایی همه چیزخوار متمایل به گوشتخوار با رژیم غذایی پروتئین بالا و شکارچی نیز میباشد میباشند

به تانکی بالای 250 لیتر آب احتیاج دارد

بطور کلی ماهی نر خوشرنگتر ودارای رنگ آبی تر و ماهی ماده نقره ای رنگ یا سبز_آبی کمزنگ میباشد
انکوباسیون دهانی دارند و ماهی نر تمایل به خوردن نوزادان دارد





7.زبرای خطدار آبی:اسم اصلی این ماهی کنی میباشد
نام علمی:Metriaclima lombardoi

اندازه:تا 10-12.5cm

دارای رژیم غذایی همه چیزخوار میباشد

ماهی ماده و جول ها((جوان ها)) آبی رنگ در حالیکه ماهی نر از 2.5 cm به بالا معمولا دارای رنگ مایل به زرد میبباشد
انکوباسیون دهانی دارند




8.اوراتوس:اسم اصلی این ماهی همان اوراتوس و سیکلید طلایی مالاویایی میباشد

نام علمی:Melanochromis auratus

اندازه:تا 10cm
بسیار جنگجو و قلمروطلب میباشد

دارای رژیم غذایی همه چیزخوار میباشد

ماهی ماده و جول ها به رنگ زرد همراه با 2 نوار افقی بر روی بدن خود میباشند ولی ماهی نر دارای رنگ تیره متمایل به آبی تیرهو سبز تیره میباشد
انکوباسیون دهانی دارند






9.سیکلید الکتریک بلو :نام این سیکلید در ایران همین سیکلید الکتریک بلو و بارش آبی میباشد واسم اصلی این ماهی نیز سیکلید الکتریک بلو میباشد
نام علمی:Melanochromis_Sciaenochromis johanni
اندازه:تا 17 cm
دارای رژیم غذایی همه چیزخوار میباشد
ماده ها کمرنگ متمایل به رنگ نقره ای_سفید و نرها دارای رنگ آبی پر رنگ میباشند
انکوباسیون دهانی دارند



10.مارمالاد سیچلاید marmalade cichlid :این ماهی در ایران به نام سیکلید رنگی _آفوما_افرا معروفست

نام علمی: Labeotropheus fuelleborni

اندازه:تا 15 cm
نرها دارای دایره های تخم مرغی شکل بر روی باله مخرجی میباشند و هم ماده ها و ماده ها میتوانند این دایره را نداشته باشند
انکوباسیون دهانی دارند

ماهی جنگجوی تایلندی Siamese Fighting Fish

ماهی فایتر Siamese fighting fish/betta- Betta splendens

نام علمی : Betta Splendens
نام معمولی ( عمومی ) : فایتر، Betta ،Betta Fish, , Fighter, Siamese Fighting Fish
خانواده : Osphronemidae
نوع گونه : ماهی لابیرنت (Labyrinth Fish)
منشاء ( زادگاه ) : غرب و جنوب آسیا ،مالزی و تایلند
پراکنش : هند ،سنگاپور،تایلند،ویتنام و خصوصا شبه جزیره مالاکا
زیستگاه طبیعی : مناطق باتلاقی ،آبهای ساکن ، شامل مزارع برنج و کانالها در تایلند
اندازه بالغین : 7 تا 8 سانتیمتر
خلق و خو و رفتار اجتماعی ( سازگاری ) : صلح جو، در صورتی که به تنهایی نگهداشته شوند(ماهی های نر را نمیتوان با هم نگهداشت). ماهیانی با اندازه باله مشابه گزینه مناسبی هستند ، البته میتواند نسبت به ماهیان دیگری که باله بلندی دارند ، نظیر آنجل و گوپی نیز مهاجم باشد . نسبت به ماهیان فایتر ماده صلح جو است.
با ماهیانی که باله ماهیان دیگر (ماهیان باله بلند) را مورد تهاجم قرار میدهند نباید نگهداری شوند
طول عمر : 2 تا 3 سال(ممکن است عمرش به 4 سال هم برسد)
محل زیستی در تانک : سطح بالایی تانک
حداقل اندازه تانک ( آکواریوم ) : 10 لیتر ولی 20 لیتر به بالا بهترین است .
تغذیه : اصولا گوشتخوار بوده ولی همه چیز میخورد ،غذای زنده را ترجیح میدهد ولی غذای پولکی یا یخ زده و کرم خونی زنده و خشک شده و غذاهای مشابه را هم میخورد.
ماهیان بالغ را روزی دو بار، با غذاهای حبه ای یا پولکی و در صورت امکان با کرمهای ریز و لارو پشه تغذیه کنید.
تولید مثل : تخم گذار ،سازنده لانه حبابی
از آنجائیکه ماهی نر در صورتیکه ماهی ماده در زمان درستی بهش معرفی نشود با آن میجنگد میتواند تکثیرش تا حدی مشکل باشد .


تعیین جنسیت : باله نرها بسیار بلندتر از ماده هاست و نرها بسیار رنگی تر از ماده ها هستند.از طرفی ماهیان نر با یکدیگر میجنگند. لوله تخم در ماهیان ماده به چشم می آید.
تولید مثل فایتر در صورتی که آب ساکن باشد آسان است. از آنجائیکه آنها لانه حبابی میسازند، آب باید جریان آرامی داشته باشد.
ماهیان نر از تخمها و لاروها محافظت میکنند.
سطح مراقبت ( نگهداری ) : آسان
انتخابی عالی برای کسانی که نگهداری ماهیان آب شیرین را شروع کرده اند و میتواند برایشان مثل یک گلدفیش مقاوم باشد.
ph ( اسیدیته ) : 6.8 تا 7.4( آستانه تحمل 6 تا 8) ولی آب سبک را ترجیح میده.
سختی آب : 5 تا 20 dgh (سبک تا سخت ، حد تحمل 2 تا 25)
حرارت مطلوب : 23 تا 30 درجه سانتیگراد


پرورش و نگهداری :

همانطور که پیش تر اشاره کردم ماهیان نر این گونه را می توان با توجه به رنگ های دل ربا و درخشان و باله های بلند از ماده ها که بدرنگ ( معمولا کرم و خاکستری ) و کوتاه باله هستند تمیز داد . همچنین مجرای تخم ریزی یا Oviposter که مانند لوله ای بیرون می زند , در فصل تخم ریزی فقط در ماهی های ماده و به صورت برآمدگی سفید و کوچک دیده می شود . این برآمدگی در بین باله شکمی و مخرجی جای دارد . گزارش شده که در جلو باله مخرجی ماهیان ماده ، دانه های سفیدی وجود دارد که شبیه تخم است . سن بلوغ ماهی جنگجوی سیامی کمتر از یک سال و احتمالا 4 تا 6 ماهگی است و کم ترین زمان دو برابر شدن جمعیت این ماهی 15 ماه است . البته این اعداد به دما و شرایط زیستی وابسته اند .
تکثیر این ماهی در آبی نسبتا اسیدی و سبک رستگارتر است . بهتر است که آکوآریم سر پوشیده و دمای آن 25 درجه سانتی گراد باشد . نکته مهم در تکثیر ماهی فایتر _ و بیشتر گورامی ها _ کاهش ارتفاع آب آبزی دان به حدود 20 سانتی متر است . در زمان بلوغ و آمادگی تولید مثل , ماهی نر اقدام به ساختن لانه ای از حباب هوا می کند و این آغاز رفتار لانه سازی مشخص کننده زمان مناسب اضافه کردن ماهی ماده به آکوآریوم است . بهتر است که آبزی دان این ماهیان حاوی گیاهان شناور و گیاهان پهن برگ آبی باشد . همچنین آب کهنه یا آبی که با محلول آکوآ سیف شرکت تترا مخلوط شده است برای ماهیان بهتر است . وسعت لانه حبابی ماهی B . splendens حدود 10 سانتی متر مربع است . اگر نر بالغ شروع به لانه سازی نکرد می توان با افزایش جزئی دما و جایگزینی مقداری از آب آبزی دان , وی را وادار به لانه سازی نمود . پس از این مرحله نوبت به اضافه کردن ماهی ماده به آبزی دان می رسد .
سپس رقص آئینی و جفت گیری ماهیان انجام شده و تخم ریزی صورت می گیرد . در این زمان باید ماهی ماده را حتما از آکوآریوم خارج نمود تا مورد جفای ماهی نر قرار نگیرد .
هماوری ماهی فایتر از 100 عدد تا 700 عدد تخم متفاوت است . ولی می توان عدد 390 تخم را به عنوان هماوری متوسط این ماهی گزارش نمود . در دمای 27 تا 30 درجه سانتی گراد انکوباسیون تخم ها 36 تا 24 ساعت به درازا می کشد . همچنین 2 روز باید بگذرد تا نوزادان ماهی فایتر شروع به شنای آزاد کنند . ماهی فایتر ماده در یک سال چند بار تخم ریزی کرده و بنا بر گزارش اکسلرود این ماهی را می توان پس از بالغ شدن ، هر ماه وادار به تخم ریزی نمود . معمولا یک هفته اول پس از شنای آزاد , از نوزادان ماهی فایتر با نم رویان (اینفوزوئر ) و از آن به بعد ـ یعنی حدودا از روز دهم تولد ـ با ناپلیوس گوشواره آبی پذیرایی می شود . با این رژیم طول ماهیان در یک ماهگی به 5/1 سانتی متر می رسد . نکته بسیار مهم در مورد ماهی جنگجوی سیامی این است که باید ماهیان نر را پیش از سه ماهگی از هم جدا کرده و هر کدام را در ظرف جداگانه ای پرورش داد زیرا در غیر این صورت شروع به جنگ کرده و هیچکدامشان زنده و سالم نمی ماند . در سه ماهگی که ماهی حدودا سه سانتی متر طول دارد ، نرهای جوان را می توان از باله مخرجی بلندشان شناخت . در مورد مراقبت والدینی در این ماهی گزارش شده که ماهی فایتر نوزادانش را نمی شناسد و می شود به لانه حبابی و نوزادان تحت پاسداری اش نوزادان ماهی فایتر دیگری را اضافه نمود (همین رفتار در برخی پرندگان نیز وجود دارد ) . از دیگر سو اگر ماهی نر را نوزادانش جدا کرده و پس از چند روز وی را به مخزن حاوی فرزندانش باز گردانیم ، آنها را خواهد خورد .

تغذیه ماهی فایتر :

هرچند که ماهی فایتر هر نوع غذایی را می پذیرد و از مگس و دل گوسفند و آرتمیا تا کاهو و پولکی های گیاهی می توان به او داد ولی شاید یکی از بهترین غذاهای پیشنهادی برای این ماهی کرم خونی باشد زیرا در زیستگاه طبیعی نیز بخش زیادی از غذای ماهی را همین لارو حشرات تشکیل می دهد . در کنار شرکتهای گوناگونی که غذای ویژه برای ماهی فایتر درست می کنند ؛ شرکت آلمانی تترا اقدام به ساختن دو غذای اختصاصی برای ماهی فایتر کرده که تترا بتا (Tetra Betta) و بتا مین (BettaMin) نام دارند . خصوصیت این غذا ها این است که باعث زیبا و بهتر شدن رنگ ماهی فایتر و همچنین رشد سریع و بهتر باله های این ماهی میشوند . همچنین دارای مقدار پروتئین بالا بوده و فرمولاسیون آنها مانند غذایی است که ماهی بتا در محیط طبیعی برای خوردن انتخاب می کند . باید اضافه کنم که در فرمول غذایی غذای بتامین آرتمیا نیز وجود دارد .


تکثیر ماهی فایتر:

این ماهی زیبا و مقاوم خصلتها و ویژگیهای بعضا منحصر به فردی دارد که توجه دوستداران ماهیان زینتی را به خود جلب میکند. و طبعا هر نگهدارنده فایتری علاقمند است تا نه تنها بتواند بخوبی از آنها نگهداری کند بلکه بتواند آن را تکثیر کرده و نوزادان قشنگش را پرورش دهد. برای تکثیر این ماهی زیبا شاید بتوان مطالب زیر را دسته بندی و به عرض رساند.

1 – انتخاب ماهی مولد :

هر تکثیری نیاز به داشتن مولدین خوب دارد. مولدی که بدنی سالم از نظر خصوصیات فیزیکی داشته(نقص بدنی نداشته باشد )، رنگی براق و زیبا داشته باشد،از سلامت و شادابی کامل برخوردار باشد،درتانکی با ماهیان سالم قرار گرفته باشد،از نظر اندازه بدن ،جفتها با یکدیگر تناسب داشته باشند، پیر نباشد ، ترجیحا از جایی خریداری شود که تولید کننده اش به انتخاب و به گزینی نسل ماهیان خودش پرداخته باشد و ....

2 – تعداد ماهی لازم.

بهتر است برای شروع کار از 2 نر و 3 تا4 ماده استفاده شود.(احتمال آسیب دیدن ماهیان ماده در دوره تکثیر خصوصا برای افراد نو تجربه بیشتر بوده و ماهیان خریداری شده از بازار نسبت به ماهیان تولیدی خودمان از تلفات بیشتری برخوردارند.)

3 – عملیات بعد از خرید.

- میتوانیم ماده ها را به تانک اجتماعی انتقال داده (با حفظ اصول قرنطینه ماهیان تازه وارد) و نرها را در جایگاه انفرادی قرار دهیم یا نرها و ماده ها را در جایگاههای انفرادی نگهداریم.
- به ماهیان توجه لازم را کرده و اجازه میدهیم با شرایط پرورشی ما (دمای آب ،کیفیت فیزیکی و شیمیایی آب ،شرایط محیطی پرورش و ...)تطبیق یابند.
- بعد از گذشت 10 تا 15 روز میتوانیم شرایط تکثیر را آماده کنیم.

4 – آماده سازی جایگاه تکثیر.

ماهیان برای تخمریزی نیاز به جایگاهی مناسب دارند که علاوه بر فراهم آوردن شرایط فیزیکی و شیمیایی و محیطی لازم برای والدین ، باید برای تفریخ تخمهای گذاشته شده ( بدنیا آمدن بچه ها ) توسط والدین و سپری کردن دوران بسیار سخت و حساس نوزادی این ماهیان نیز مناسب باشد.شایدموارد زیر روشنگر این جایگاه باشد.

- جایگاه نباید زیاد بزرگ باشد . ظرفی به گنحایش 15 تا 20 لیتر میتواند به خوبی مورد استفاده قرار گیرد.بزرگی بیش از اندازه جایگاه سبب دور شدن زوجین ازهم و اختفا ماده و به طول کشیدن دوره تخمریزی میشود. بعلاوه انجام وظیفه پدرانه ماهی نر ( جمع آوری تخمها و لاروها ) را بسیار سخت میکند.
انتخاب جایگاه بزرگ برای این کار ، مرحله تغذیه نوزادان را با مشکل مواجه خواهدساخت.
- ارتفاع آب 15 تا 20سانتیمتر مناسب است. ارتفاع بیشتر سبب فشار بیشتر به ماهی نر برای جمع آوری تخمها شده و از آن مهمتر فشار زیاد آب (ارتفاع زیادتر آب) برای لاروهای تازه از تخم درآمده خوب نیست.
- جایگاه باید در جایی آرام و به دور از استرسهای بیرونی (تحریکات ناراحت کننده) قرارگیرد. ( شدت نور خیلی زیاد نباشد،دستکاری داخلی و بیرونی صورت نگیرد ،از حرکات تند وپرصدا در اطراف جایگاه پرهیز شود و ...)
- جایگاه میتواند کاملا ساده و بدون پوشش گیاهی باشد یا در آن از گیاهان شناور در سطح و طبقات آب استفاده کرد. این گیاهان به ماهی کمک میکند تاحبابهای لانه اش را بهتر محصور کرده و احساس راحتی بیشتری بکند.این جانب شخصا تانکی خالی از هر گونه افزودنی را ترجیح میدهم .بودن گیاه علاوه بر مزایایی که داردمیتواند سبب به تاخیر افتادن دوره جفت گیری ماهیان شده و بار آلودگی آب را بیشترکرده و ماهی نر در آن سخت تر به دنبال ماده اش یاتخمها و نوزادان فروافتاده میگردد.
جایگاهی بدون شن وهر گونه قطعات اضافی ( گیاه و فیلتر و ...)،سبب آشنایی زودتر زوجین شده و مهمتر از ان، از آلودگی میکروبی کمتری برخوردار بوده و یافتن تخمها و نوزادان را برای نر بسیار راحت میکند.
- ابی تمیز ومناسب و تازه ،بهترین گزینه برای جایگاه تکثیر است .تمیزی آب امکان قارچ زدگی تخمهارا به حداقل رسانده و زخمهای ماهی نیز در معرض آلودگی کمتری خواهد بود.جایگاه پر آب شده باید حداقل 24 ساعت قبل با شرایط دمایی جایگاه قبلی فایتر همدما شده باشد.
- یک قطعه پلاستیک فریزر (یا یک قطعه صفحه یونولیت یا یک برگ کاهو یا لیوان پلاستیکی نصف شده و ... )به ابعاد تقریبی10 در 5 سانتیمتر (کمی کوچکتر یابزرگتر) باید در سطح آب قرار داده شود.
- در این مرحله جایگاه نیازی به گردش آب و تهویه ندارد.
- تنظیم دما در محدوده مناسب در طول دوره تکثیر الزامی است.

5 – انتقال مولدین :
میتوانید ماهی نر و ماده را همزمان صید کرده و به جایگاه انتقال دهید.در این حالت هر دو زمان یکسانی برای آشنایی با محیط و یکدیگردارند.
- در هنگام انتقال سعی شود آب جایگاههای قبلی والدین در تانک تکثیر ریخته نشود.
- شاید بهتر باشدانتقال در عصر صورت گرفته شود .در صورت آماده بودن ماهیان، صبح روز بعد تخمریزی صورت میگیرد.(تعدادی از ماهیان تخمگذار ترجیح میدهند با شروع روز فعالیت تخمریزی راانجام دهند.)

6 – صبر وحوصله :
با انتقال مولدین به جایگاه تخمریزی ، ماهیان یکدیگر را دیده و تغییراتی در فعالیتهای داخلی بدن آنها وخصوصیات رفتاری و ظاهری آنها صورت میگیرد.
- ماهیان از دیدن یکدیگر به وجد آمده و رنگشان براق و تیره تر میشود و برای یکدیگر باله هایشان را آرایش میدهند.در این مرحله اینکه کدام قوی یا ضعیف است مطرح نبوده و رفتارهای آشنایی زوجین با یکدیگر صورت میگیرد.
- ماهی نر از ماده خود با حرکات زیبای باله و شنا ،خواستگاری کرده و ماده با حرکات مشابهی به آن پاسخ میدهد.اگر پذیرش طرفین صورت گیرد ماهی نر به سمتی که میخواهد لانه درست کند شناکرده و ماده به دنبالش حرکت کرده و گویا با یکدیگر میخواهند لانه بسازند.از این مرحله به بعد ماهی نر بسرعت به ساخت و تکمیل لانه پرداخته و خیلی زود تخمریزی صورت میگیرد.
- اگر مراسم اولیه آشنایی به خیر و خوشی تمام نشود و یکی از طرفین ،از انجام رسوم معمول تکثیر نسل طفره رود.زد و خورد ماهیان آغاز میشود.در بیشتر موارد ماهی نر است که غالب میدان است مگر اینکه ماهی ماده بزرگتر و قویتر باشد که در اینحال میتواند زخمهای قابل توجهی به ماهی نر وارد کند.
- دعواهای ماهیان نر با ماده در غالب اوقات به زخمی جدی و مهلک تبدیل نمیشود.صدمات تا زمانیست که ماهی نر برتری خود را با گرفتن چند گاز از باله ها و دم ماده (و گاه از پلوها)به وی به اثبات برساند . بعد از آن ماهی ماده بیشتر به گوشه ای از جایگاه خزیده و در نوبتهای مختلفی در محوطه حضور می یابد و در صورتی که آمادگی داشته باشند با دعوت نر به زیر لانه رفته و تخم میریزند و گرنه در نوبتهای مکرری ماهی نر از ارعاب و تشویق برای حضور ماده برای تخمریزی استفاده کرده و نهایتادر غالب موارد این رفتارها به تخمریزی منجر میشود.
- در به نتیجه رسیدن این رفتارهای تولید مثلی به تخمگذاری،نباید عجله کنید و شرایط مناسبشان را به هم بزنید .در صورتیکه زوجین برای تخمگذاری آماده باشند و یکدیگر را بپذیرند،فرایند آشنایی با یکدیگر تا تخمگذاری بین 5 تا 12 ساعت(کمتر از نیمروز) بطول می انجامد.اما گاه به دلایل متعددی از جمله آماده نبودن شرایط جسمی و روحی و محیطی برای طرفین طول این دوره به 7 تا 10 روز نیزمیرسد.
- در صورتیکه تخمگذاری بیش از یک تا دو روز طول بکشد باید به ماهیان غذا بدهید.غذایی کامل که آبرا آلوده نکرده(پایداریش در آب زیاد باشد) و روزانه یک وعده و به حدی که در همان زمان خورده شود.


7 – تخمگذاری ماهی
با تخمگذاری ماهی ماده نقش و وظیفه وی در تولید نسل آینده به اتمام میرسد.دیگر حضور وی درجایگاه نه لازم است و نه درست.اینک باید پدر مهربان وظیفه مراقبت از تخمها را به عهده بگیرد.
- ماهی ماده رابعد از تخم ریزی از جایگاه خارج میکنیم.او خطر بالقوه و بالفعلی برای تخمها و یانوزادان از تخم در آمده است.حضور او (ماهی ماده) باعث فشار بیشتر جسمی و روحی به ماهی نر میشود.از طرفی ماهی نر به حضور دشمن تخمها در محوطه لانه نمیتواند بی تفاوت باشد و دائم باید در حال دور کردن او از محوطه لانه باشد و از طرف دیگر این تعقیب وگریز سبب میشود تا جمع آوری و سازمان دادن تخمها و لاروها توسط ماهی نر به درستی صورت نگیرد.
- تخمها بسته به دمای آب حدود 24 ساعت بعد تفریخ میشوند(کمی زودتر یا دیرتر)
- لاروهای نو رس (بچه فایترهای تازه از تخم در آمده )دارای ذخیره غذایی به ارث برده از مادر هستند که حدود 3 روز آنها را از تغذیه بی نیاز میسازد.

8 – عملیات پایانی :
- در روز اول تفریخ تخمها،آنها بسیار کم حرکت بوده و ماهی نر به راحتی آنها را جمع آوری و مدیریت میکند.لذا خوب دیده نمیشوند.از روز دوم تفریخ شدن، فعالیتشان بیشتر شده و آنها رادر اطراف لانه و در حال سقوط از لانه یا در کف مشاهده میکنیم.
ماهی پدر بدون تامل،از مرحله ریزش تخمها در مرحله جفتگیری تا سازماندهی و نگهداری تخمها و لاروهاتا روز سوم بعد از تفریخ تخمها،بیدرنگ مشغول بازسازی لانه،جمع آوری تخمها و درمرحله بعد جمع آوری نوزادان از محوطه اطرف لانه و انتقالشان به لانه بوده است .اینکار سخت ، انرژی زیادی را طلبیده و او را به شدت خسته و نهایتا عصبی میکند.یعنی ازروز سوم تخمگذاری(روز دوم در آمدن نوزادها) تعداد نوزادانی که از لانه خارج شده وبه اطراف پخش میشوند بیش از اندازه ای است که در هر بار جستجو و بازگشت به لانه توسط ماهی نر جمع آوری میشود .این شیطنت و نافرمانی بچه ها در روز چهارم ازتخمگذاری (سوم از باز شدن تخمها)به حدی میرسد که دیگر ماهی نر قادر به سازماندهی آن نبوده و از طرفی شدت فعالیت مداوم و سخت او را خسته و عصبی کرده است در این مرحله ا ست که پدر مهربان دیگر توان انجام وظایف خود را نداشته و خود تهدیدی برای بقای لاروها(بچه ماهیها) به حساب مِی آید.و باید از جایگاه خارج شود.این انتقال بسته به شرایط در روز سوم یا چهارم از تخمگذاری است.

- ماهیان فایتری که دوره تخمگذاری را به اتمام ر سانده اند،از ذخیره غذایی بدنشان کاسته شده(رسیدن و خروج تخمها از بدن ماده وفعالیت شدید و مداوم نر)است و باید مورد توجه قرار گیرند.
- زخمهای برداشته شده در طول دوره تخمگذاری بر روی بدن ماده یا نر باید مورد توجه قرار بگیرد(هرچند غالبا جدی و کشنده نیست).باید پس از بازگرداندن آنها به جایگاههای اصلیشان نسبت به کاربرد مواد ضد عفونی کننده برای درمانشان توجهکرد.

این مرحله انتهای فرایند تکثیر و آغاز مرحله تغذیه ،مراقبت و پرورش نوزادان است.