چاقو ماهی روح سیاه

نام علمی: Apteronotus albifrons

نام عمومی: Black Ghost Knife Fish ( چاقو ماهی روح سیاه )

خانواده: Apteronotidae



زیستگاه اصلی: آمریکای جنوبی ؛ رودخانه های آمازون و پاراگوئ

حداکثر اندازه:16 تا 20 اینچ / 40 تا 50 سانتیمتر

حداقل حجم تانک: 90 گالن / 340 لیر

محل امن: باید یک محل غار مانند یا سوراخی برای پنهان شدن داشته باشد.

سطح شنای ماهی در آکواریوم: وسط و پایین

درجه حرارت: 72 تا 80 درجه فارنهایت / 21 تا 26 درجه سانتیگراد

برنامه کاری: ترجیحا" شیفت شب

نور: ترجیحا" ملایم

صفت خاص: بصورت وارونه یا عقب عقب شنا می کند.

غذاها: ترجیحا" غذای زنده بخصوص تترا نئون ها

رفتار: بسیار خجالتی و صلح جوست و فقط نسبت به ماهیان کوچکتر از خود رفتاری مهاجم از خود بروز می دهد.

اسیدیته آب: بین 6 تا 8 PH

سختی آب: 5 تا 19
زیستگاه اصلی: در اسارت تولید مثل نمی کند ( بجز موردی که از استرالیا گزارش شد ). تمام چاقو ماهی های روح سیاه از وحش آمده اند بخصوص رودخانه های آمازون و پاراگوئه و انشعابات آنها.

نام اصلی: بومیان محلی بر این باورند که ارواح درگذشتگانشان در وجود این ماهی ها حلول کرده و به عبارتی زندگی پس از مرگشان به وجود این ماهی ها بستگی دارد.

وضعیت آب: عموماَ آب کهنه اما صاف آکواریوم برایش مفید است. اگر طبق قاعده و منظم آب آکواریوم را عوض کنید و بیش از اندازه غذا ندهید، چاقو ماهی روح سیاه شما خوب رشد می کند.

اندازه: گزارشاتی از نمونه 20 اینچی / 50 سانتیمتری آن رسیده است. بطور میانگین تعداد اندکی چاقو ماهی روح سیاه از اندازه 12 اینچ / 50 سانتیمتر تجاوز کرده اند. شاید بخاطر اینکه بیشتر مردم آنها را در آکواریوم های کوچک نگهداری می کنند.

مشاجرات: هیچ گاه 2 چاقو ماهی روح سیاه را کنار هم نگاهداری نکنید. آنها بسیار اهل جدل هستند بخصوص در آکواریوم های کوچک.

محل امن: در نهایت یک کاردستی ساخته شده از پلاستیک شفاف به عنوان (خانه ارواح) برای پنهان شدن چاقو ماهی روح سیاه کافی است. یا حباب شیشه ای یک گردسوز که البته بهتر است.



یا یک گلدان وارونه که دارای شکاف باشد. همچنین غارهای سرامیکی یا صخره ای به نظر طبیعی می آیند.



آنگاه آنها سرشان را از مخفیگاهشان بیرون می آورند و در انتظار غذایی می مانند که ممکن است از آنجا عبور کند.


روح قهوه ای به پنهان شدن داخل لوله هم علاقه نشان می دهد.

اگر به آنها مکان امنی ندهید، آنها به پشت لوله فیلتر تانک شما پناه خواهند برد.

آنها را فریب دهید: یک ورقه ( یا چیزی شبیه آن ) را به شیشه جلویی آکورایوم تکیه دهید. چاقو ماهی روح سیاه شما بلافاصله به زیر ورقه ای که به شیشه تکیه داده اید می لغزد. این مسآله همیشه اتفاق می افتد. به این صورت شما می توانید ماهی خود را در 90% مواقع در پیش چشمانتان داشته باشید.

تغذیه: چاقو ماهی های روح سیاه بی معطلی غذاهای زنده کوچک ، کرم های سیاه کالیفرنیا و بقیه تکه های خوشمزه غذایی را می خورند. ارواح بزرگتر ماهی های گوپی ، گلدفیش های کوچک و کرم های خاکی را ترجیح می دهند.
خیلی از آنها به خوردن غذاهای یخ زده عادت داده می شوند.

آگاه باشید: روح سیاه آنقدر بزرگ می شود که تتراهای نئون و ماهی هایی به اندازه آن، یک لقمه اش شوند.

غذایاب های الکتریکی: این تغذیه کنندگان شبانه، از جریان برق ضعیفی برای یافتن محل غذا در تاریکی استفاده می کنند. به همین دلیل به آنها ماهی الکتریکی هم می گویند مثل خرطوم فیلی ها و بچه وال ها.

هم خانه: چاقو ماهی روح سیاه را با ماهی بزرگی نگهدارید که چاقو ماهی نتواند آن را ببلعد اما نه آنقدر بزرگ که روح سیاه را گاز بگیرد. برای مثال، خیلی از سیچلایدها به طور مکرر و بی رحمانه به ارواح سیاه حمله می کنند.

تولید مثل: هرگز نگوئید هرگز، اما بیهوده وقتتان را تلف نکنید. ما شخصاَ هیچ گاه نشنیده ایم که کسی موفق به تکثیر ارواح سیاه شده باشد یا حتی تلاشی در این زمینه انجام داده باشد.

تزیینات داخلی: معمولاَ ریختن شن هایی به رنگ روشن بر کف آکواریوم ، چهره ماهی سیاه را واضح تر می کند. شما می توانید ماهیانتان را روی شن های سفید و درخشان قرار دهید و همچنان از دیدنشان لذت ببرید اگر چه شن سفید، ماهیان دیگر شما را نیز واضح تر به نمایش می گذارد. چاقو ماهی روح سیاه خود را روی شن سیاه قرار ندهید چرا که نامرئی می شود.

درمان بیماری: خیلی از درمان های انگلی ممکن است این ماهی بدون فلس را از بین ببرد. از داروها به صورت نیمه قوی و یا حتی ضعیف تر استفاده کنید.

فیلتراسیون: چاقو ماهی روح سیاه شما به آب تمیز نیاز دارد. زیادی به او غذا ندهید.

چاقو ماهی

اسامی علمی: Chitala ( Notopterus ) chitala - Chitala ornata


اسامی عمومی: clown knifefish - clown featherback fish - spotted knifefish ( چاقو ماهی دلقک )

خانواده: Notopteridae



زیستگاه اصلی: آسیای جنوب شرقی ؛ تایلند ، مالزی ، برونئی ، سوماترا

حداکثر اندازه: در آکواریوم بیشتر از 24 اینچ / 60 سانتیمتر (در وحش بالای 40 اینچ / یک متر )

حداکثر وزن گزارش شده: 4950 گرم

اندازه تانک: هر چه بزرگتر بهتر . برای مثال یک تانک 100 گالنی / 378 لیتری برایش مناسب است. به فضای بازی برای شنا نیاز دارد.

وضعیت تانک: آکواریوم تزیین شده با گیاهان به همراه بستری شنی و پناهگاه های غار مانند را دوست دارد.

سطح شنای ماهی در آکواریوم: وسط و پایین

غذاها: گوشتخوار است. غذاهای گوشتی زنده یا منجمد مثل کرم خاکی یا میگو را دوست دارد. می توانید با قرص های غذایی هم تغذیه اش کنید.

رفتار: پرخور که هنگام ترس می پرد. شکارچی قابلی است ، می تواند مهاجم باشد.

درجه حرارت: ترجیحا" 75 تا 82 درجه فارنهایت / 24 تا 28 درجه سانتیگراد

اسیدیته آب : بین 5.5 تا 7 ph

سختی آب: بین 2 تا 10 dh

ماهیان سازگار با این ماهی: شما می توانید چاقو ماهی دلقک خود را با ماهی های هم سایزش نگهدارید ولی نه با سیچلایدهای مهاجم آمریکایی.

زیستگاه اصلی: در جنوب آسیا جایی که چاقو ماهی های دلقک از آنجا آمده اند، آنها تا 3 فیت / 91 سانتیمتر رشد می کنند. یعنی به اندازه ای که قابل خوردن باشند. بومیان منطقه به این ماهی به عنوان یکی از اقلام لیست غذایی شان توجه می کنند. شما هم می توانید چاقو ماهی خود را بخورید اما قیمت هر پوند آن اشتهای شما را کور خواهد کرد.

نام اصلی: Noto به معنی خوابیده Pterus به معنی باله . همچنین به نام باله خوابیده هم خوانده می شود. چاقو ماهی های دلقک باله های خود را غالباَ بصورت خوابیده نگاه می دارند و نام آنها در لاتین از این خصیصه مشتق شده است. و اما واژه دلقک از طرح های دایره شکل روی بدنشان گرفته شده. این خال ها با بالا رفتن سن و بزرگ شدن اندازه ماهی افزایش پیدا می کنند.



وضعیت آب: اگرچه از آبهای کم اسید آمده اند ولی چاقو ماهی های دلقک به وضعیت بیشتر آب ها عادت می کنند. فقط آبشان را تمیز نگاهدارید. هرچند همیشه آسان نیست چرا که آنها خیلی پرخورند.

علت توجه به این ماهی: عده ای از آکواریوم دارها به چاقو ماهی های دلقک بخاطر شکل عجیب یا شنای ماهرانه شان توجه نشان می دهند. این ماهی حتی عقب عقب هم شنا می کند. دیگران بخاطر اشتهای فراوانشان آنها را دوست دارند.

اندازه: در آکواریوم، ندرتاَ چاقو ماهی دلقک بیشتر از 18 اینچ/ 45 سانتیمتر رشد می کند اما در وحش - جاییکه غذا و مکان بیشتری داشته باشد - دو برابر این سایز رشد می کند.



جهنده ها: بله، آنها می پرند. پوشش مناسبی روی تانکتان قرار دهید. حتی روی سرپوش آن وزنه یا هر چیز سنگین و مشابهی هم بگذارید. در غیر اینصورت، با یک ضربه سرپوش را کنار می زنند. یکی از مواقعی که ممکن است بپرند، زمانی است که شما چراغ را روشن می کنید. پوششی از گیاهان غوطه ور در آب می تواند به شما کمک کند. گیاهان، شهامت پریدن را از دلقک می گیرند و شدت نور را هم تعدیل می کنند. چاقو ماهی های دلقک، تانک های نیمه تاریک را ترجیح می دهند. آنها در روشنایی کم شروع به گشت زنی می کنند.

تولید مثل: فراموشش کنید.

تغذیه: اگر نمی توانید غذاهای زنده برای این ماهی ها فراهم کنید، اصلاَ فکر نگهداری از آنها را از سرتان بیرون کنید. ماهی های گوپی - گلدفیش ها و کرم های سیاه کالیفرنیا برای شروع بهتر هستند. چاقو ماهی های دلقک وقتی بزرگتر شدند عادت به خوردن پلانگتون و کریل هم می کنند. از غذاهای مختلف استفاده کنید برای اینکه آنها بتوانند به تنوع غذایی عادت کنند.




تزیینات داخلی: شن های تیره تر به ملایمت نور تانک کمک می کنند.

هم خانه ها: شما می توانید چاقو ماهی دلقک خود را با ماهی های هم سایزش نگهدارید ولی نه با سیچلایدهای مهاجم آمریکایی. اگر آنها را با سیچلایدها قرار دهید باید انتظار جنگ و دعوای زیادی برای کسب قلمرو را داشته باشید. در واقع چاقو ماهی هایی هم داشته ایم که به اسکارهایی خیلی بزرگتر از خودشان حمله کرده اند. این کار را شبانه انجام داده اند. زمانیکه چراغ ها خاموش بوده است.
حتی یک نفر به ما گفت که آروانای خود را از دست داده است. فکر می کنیم که او آروانای خود را کنار یک چاقو ماهی دلقک بزرگ قرار داده بود. نبرد جوانمردانه ای نیست.



گیاهان: گیاهان علف مانند برایشان قرار دهید مثل Vallisneria یا Sagittarius تا احساس کنند در موطن اصلی شان هستند. حتی گیاهان پلاستیکی هم به موضوع کمک می کنند. چاقو ماهی دلقک، گیاهان و شنها را وامی گذارد برخلاف خیلی از ماهی های بزرگ.

مکانی برای مخفی شدن: به آنها مکان هایی غار مانند برای مخفی شدن بدهید. آنها دوست دارند در طول روز دور از نور باشند. در نهایت تکه هایی از لوله PVC برایشان قرار دهید. چاقو ماهی های دلقک به اینگونه مکان ها برای اختفا به ویژه هنگامی که کوچک هستند، نیاز دارند.

مردمک چشم: مردمک چشم چاقو ماهی های دلقک، هرچه بزرگتر می شوند به سفیدی می گراید طوری که ممکن است کور به نظر برسند.
نگران نشوید، آنها کور نشده اند. یک گلدفیش برایشان بیندازید. آنگاه آنها به شما ثابت خواهند کرد که کور نیستند. آنها همچنین می توانند در تاریکی هم غذایشان را پیدا کنند.



بیماری ها: هنگام هرگونه معالجه ای، با دقت اینکار را انجام دهید. پوست حساس چاقو ماهی دلقک او را برای مرگ مستعد کرده است.

فیلتراسیون: چاقو ماهی دلقک آب تمیز را دوست دارد. به او زیاد غذا ندهید. آبشان را بصورت هفتگی یا حتی بیشتر عوض کنید.

سوروم

نام علمی : Heros severus
نام های معمولی ( عمومی ) : سوروم ، سوروم سبز Severum ، Green Severum
نام های دیگر : Gold Severum, Hero or banded Cichlid

خانواده : سیکلیده Cichlidae
منشاء ( زادگاه ) : حوزه آمازون و منطقه شمالی آمازون.( Rio Orinoco and its Colombian and Venezuelan basins; Rio Amazonas basin; Rio Negro in Brazil and Venezuela)
اندازه بالغین : 20 سانتیمتر(تا 30 سانتیمتر می رسد)
رفتار اجتماعی ( سازگاری ) : نسبتا صلح جو
طول عمر : 10 سال
محل زندگی در تانک ( آکواریوم ) : قسمت تحتانی ( و قسمت میانی) و گاه در تمام مناطق تانک مشاهده میشود.
حداقل اندازه تانک ( آکواریوم ) : 200 لیتر، برای بالغین به فضای بیشتری نیاز است
تغذیه : گوشتخوار
ph (اسیدیته آب ) : 6 تا 6.5(دامنه بالا تا 7.5 )
سختی آب : 5 dGH(سبک تا متوسط – دامنه 4 تا 15)
حرارت مناسب : 23 تا 25 درجه سانتیگراد(حد بالا 29 درجه)
ماهیان سازگار : سیکلیدهایی(New World Cichlids) نظیر دهان آتشین(Firemouth) ،گرین ترور(Green Terror) ، سالوینی(Salvini) ، تگزاس (Texas) ،پاروت خونی (Blood Parrots) و پلیکو ها(Plecos)

سوروم نیز مانند تعدادی از سیکلیدهایی که خود باید به انتخاب جفت بپردازند ، در انتخاب همسر کمی سخت گیر است .

بهتر است از روش معمول که بطور طبیعی صورت میگیرد و با غریزه ماهی سازگار است استفاده شود . در این روش باید تعدادی ماهی در کنار یکدیگر قرار داده شوند و آنها با همزیستی و معاشرت با یکدیگر به انتخاب جفت مناسب برای خویش بپردازند. در این روش بهتر است 4 تا 6 ماهی را در یک تانک قرار داد و به انها اجازه داد تا خود تصمیم و انتخاب مناسب را صورت دهند . این امر سبب سازگاری بیشتر ماهیان با یکدیگر و قوام بهتری در فرایند تولید مثلی ماهی خواهد بود .


آنها وقتی یکدیگر را برگزینند علائم پذیرشی از خود بروز میدهند که میتوان تا حدود زیادی به موفقیت جفت یابی در آنها پی برد .

آنها لبهایشان را در یکدیگر قفل کرده و مدتی به این حال باقی میمانند و در صورتی که چنین علائمی را از آنها مشاهده نکرده باشیم ، انتخاب قلمرو زیستی در تانک توسط دو ماهی و نیز با هم بودن و محافظت از قلمرو را میتوان از علائم مطلوب برای جفت خوردن ماهی در نظر گرفت .

در صورتی که برایمان امکان نگهداری چندین ماهی و اجازه انتخاب طبیعی وجود نداشته باشد ، میتوانیم دو ماهی مناسب و هم اندازه را برای پیشنهاد برای جفت یابی در یک آکواریوم قرار بدهیم . بطور طبیعی جفت یابی به راحتی صورت نمیگیرد و در صورتی که نزاعی بینشان باشد ، میتوانیم با جدا کننده یا شیشه یا وسیله شفاف و یا قابل دیدی ، دو ماهی را از یکدیگر مجزا کنیم تا فرایند آشنایی به تدریج صورت گرفته و از ایجاد تنش و برخورد بین ماهیان پرهیز شود . در صورتی که کمی حوصله بخرج دهیم و بعد از چند روز اولین امکان تماس نزدیک را بین ماهیان فراهم سازیم ، امکان قبول بهتر و بیشتر زوجین را فراهم کرده ایم. اگر باز مشاجره بین ماهی ادامه داشت باید به جدا سازی مجدد ماهی از یکدیگر پرداخته و فرصت بیشتری را برای آشنایی و از آن مهمتر عادت کردن ماهیان به یکدیگر و شرایط آکواریوم فراهم سازیم .

حتی در مواردی و توسط عده ای از تولید کنندگان ، گزارش شده که نر و ماده یک جفت را با جدا کننده ها و حایل های شفاف و قابل تماس از یکدیگر جدا کرده و اجازه داده اند هر یک به طور مستقل گامتها را در آب رها سازند .

در صورتی که یک نر و چند ماده در یک تانک وجود داشته باشد ، احتمال بروز شرایط مناسب برای انتخاب و ایجاد فرایند تولید مثلی بهتر فراهم میشود و میتوان پس از انتخاب جفت به سایر عملیات چرخه تولید مثلی ماهی پرداخت .
مهمترین مساله در موفقیت چرخه تولید مثلی و تحریک ماهی به انتخاب همسر مناسب و بروز رفتارهای عاشقانه ، وجود شرایط مناسب زیستی و فیزیکو شیمیایی در آکواریوم است . بهتر است آکواریومی با حجم 200 لیتر و نیز کیفیت آب خوب و سبک و اسیدی ( در حد مناسب برای گونه ) برایشان فراهم شود .
وجود مناطق مختلفی برای اختفا و آرامش به ماهی کمک میکند تا احساس امنیت و راحتی بیشتری در آکواریوم داشته باشد و در صورتی که از طرف جفت خود مورد آزار یا آسیب قرار گیرد بتواند در آن پناه بگیرد .

هر قدر شرایط زندگی و محیط فیزیکو شیمیایی آب بهتر باشد امکان بروز موفقیت در تولید مثل و نگهداری ماهی بهتر و بیشتر میشود. این امر درانتخاب همسر یا قبول جفت پیشنهادی نیز میتواند بسیار مهم باشد .

شارک دم قرمز

شارک دم قرمز - Red Tailed
نام گروه ماهیان : cyprinidae
نام خانواده: شارک
نام ماهی : شارک دم قرمز
طول حداکثر : 12 سانتی متر
سطح شنا: تمام سطوح آب
مکانهای جاگیری : میان تخته سنگها،گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: نسبتا مهاجم
تغذیه: غذای خشک
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 27-24 درجه سانتی گراد - سختی آب 10-8 درجه - PH=7-7.5
دشواری نگهداری: گروه 2

رفتار و نوع تولید مثل : تخم گذار،ماهیان پرتحرک، مقاوم و بی توقع و شناگران ماهری هستند به علت عدم تولیددر داخل کشورجزو گونه های وارداتی هستند.


از تایلند می باشد و تا حدود cm 12 رشد می کند و با شارک دم سیاه که حدوداٌ تا cm60 رشد می کند هم خانواده است . شارک دم قرمز ماهی نسبتاٌ مهاجمی است و به شدت و ماهیانی را که به او نزدیک میشوند را دنبال میکند . این ماهیها با ماهیانی از جنس خودشان و دیگر شارک ها بسیار نزاع طلب هستند . بطور کلی نمیتوانند انتخاب مناسبی و یا بهترین انتخاب برای آکواریم عمومی باشند . ولو اینکه از آکواریم نسبتاٌ بزرگ و پر گیاهی برخوردار باشید تا مکانهایی برای پنهان شدن آنها داشته باشد نسبت به درجه حرارت و شرایط آب حساسیت زیادی ندارند و آب آنها میتواند اسیدی ملایم تا بازی ملایم باشد و همچنین از لحاظ سختی متوسط برای آنها مناسب است . دمایی در حدود 24 تا 27 درجه برای آنها بسیار مناسب خواهد بود .
شارک دم قرمز اغلب غذاهای زنده ، بسته بندی و خشک را خواهد خورد ولی باید در وعده ی غذایی آنها مقدار مناسب و کافی از گیاهان همچون اسفناج نیز موجود باشد .

بغیر از شارک دم قرمز نوع هایی دیگری هم داریم که تفاوتی در ظاهر ندارند فقط رنگ آنها متفاوت است
مانند شارک کرم رنگ یا سیاه. البته کمی خلق و خوی آنها تفاوت دارد.

سیچلاید بالونی(پروت کوتوله)

سیچلاید بالونی نامی ایرانی است که بر روی این ماهی گذاشته شده است.

البته اخیرا به اسم پروت کوتوله معروف شده است.

به نظر من از باهوش ترین ماهیان آکواریومی است من تا حالا اسم علمی آن را ندیده ام.

به نظرم یک نوع سیچلاید سفید است که به گونه ای تپل شده و بسیار زیبا تر از سیچلاید سفید گشته است.

از نظر خلق و خو ماهی بدی نیست ولی هیچ وقت در مبارزات جا خالی نیمکند.من هم اکنون یک جفت از آنان را دارم حتی تگزاس نمی تواند آنها را اذیت کند البته باید هم اندازه باشند.

به راحتی میتوان از آنها بچه کشید همانند سیچلاید گورخری.این ماهی با پرت و پوزه میمونی و دیگر ماهیان سیچلاید نیز جفت میخورد.

تفاوت نر ها وماده ها این است که ماده ها زیر شکمشان زرد مایل به نارنجی است.

این ماهی فقط در رنگ سفید است ولی امروز توسط لیزر و تزریق رنگ های دیگری از آنها آمده است که چندان پایدار نیستند.